Stap naar het onderwijs
Chris Berends (56), eigenaar van twee innovatieve bedrijven op het gebied van landmeetkunde, werd vijf jaar geleden gevraagd om gastlessen te verzorgen aan jongeren op een mbo-instelling. Dit maakte hem zo enthousiast, dat hij besloot om voor twee dagen per week bij diezelfde instelling in dienst te treden. Hij werd – zoals dat wel wordt genoemd – een ‘hybride docent’: zowel werkzaam in het bedrijfsleven als in het onderwijs. Vragend naar zijn beweegredenen om het onderwijs in te gaan, geeft Chris als eerste aan, dat hij altijd al wat met jeugd heeft. Vooral de ‘waarom-vraag’ die jongeren kunnen stellen, spreekt hem aan; de nieuwsgierigheid naar waarom techniek zo werkt, waarom iets zo is als het is. Hij vindt het heel boeiend om jongeren enthousiast te maken, zelf te laten nadenken en om zijn kennis en ervaring over de nieuwste technieken over te brengen.

De praktijk wordt direct de school in gebracht
Wat Chris gisteren tegenkwam, ligt morgen op school. Altijd is hij bezig met de toekomst: hij ziet kansen liggen en is van mening, dat alles véél beter, moderner én leuker kan. Hij denkt buiten kaders en ziet het als zijn taak om te onderzoeken wat het werk van morgen is. En voor hem is het vanzelfsprekend dat dit ook geldt voor onderwijs.

Binnen de bouw/infraopleidingen waar Chris voor werkt, wil hij dan ook alles zo digitaal mogelijk doen, bijvoorbeeld met drones en VR-brillen. Als voorbeeld noemt hij een mooi project, waar vele kansen liggen. Zo wordt er door een gemeente in het land gedacht om een oud leegstaand gebouw, dat historische waarde heeft, een nieuwe functie te geven. Het wordt gerestaureerd en omgevormd naar een museum, met een restaurant erbij. Aan de realisatie daarvan mogen studenten van verschillende opleidingen meewerken. Chris heeft hier een opdracht gekregen voor een groep derdejaarsstudenten van de opleiding Bouw, die er aan de slag mogen voor hun keuzedeel maatvoeringstechnieken. De groep gaat in projectvorm zelfstandig aan de slag: ze gaan er onder andere het gebouw 3D inmeten en een VR-film maken. Ook vergaderen, plannen en presenteren hoort erbij.
Chris begeleidt de groep hierbij zonder te pamperen: studenten mogen fouten maken (liefst niet te groot en te duur, zodat het niet al te veel pijn doet). Want juist daar leren ze van. Chris is erg enthousiast over deze manier van onderwijs:

“Het is toch geweldig voor deze studenten om later nog eens in dat museum te komen en te weten dat zij aan de totstandkoming daarvan hebben meegewerkt? In plaats van dat je een tekeningetje maakt van een woning die er toch niet komt?”

Zorg voor een maatje in het onderwijs
Natuurlijk is het hybride docentschap niet altijd gemakkelijk: doordat je niet alle dagen aanwezig bent, mis je nog wel eens wat informatie die op andere momenten wordt gedeeld. Je moet er dus wel voor zorgen, dat je collega’s spreekt die jou kunnen vertellen wat er speelt. Ook noemt Chris de PDG-opleiding, die hij heeft moeten volgen om zijn lesbevoegdheid te behalen. Deze kost best veel tijd. En pedagogisch onderzoek doen voor de opleiding bijvoorbeeld, kan pittig zijn wanneer je dit nog nooit hebt gedaan. Zorg dus voor een stabiele omgeving voor het volgen en slagen van deze opleiding, zowel in de werksfeer als privé. Dan heb je genoeg maatjes en mogelijkheden om te reflecteren, één van de onderdelen van de opleiding waar veel energie in gestoken moet worden. Chris vindt het geweldig om ook in het onderwijs werkzaam te zijn:

“Jongeren zijn immers belangrijk voor de maatschappij. Zij zijn de toekomst. Ik begeleid toch maar mooi jongeren richting een vak én zelfstandigheid in de werkende maatschappij.”

Meer informatie
Meer weten over de route die Chris heeft doorlopen? Lees hier meer over het PDG-traject.