Christie Luisman
+1 +1 +1“Als juf voor de klas staan, dat lijkt mij ook wel wat”
Stiekem dacht Christie Luisman uit Kampen als ze langs een schoolplein fietste ‘als juf voor de klas staan, dat lijkt mij ook wel wat’. Ze werkte op dat moment bij het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ) als onderzoeker en daarvoor jaren als casemanager dementie in de zorg.
Toen het einde van haar contract bij het CIZ in zicht was en er twijfel bestond of deze verlengd werd, begon het onderwijs weer te kriebelen. “Ik volgde een informatieavond voor carrièreswitchers naar het onderwijs en meldde mij daarna aan voor het oriëntatieprogramma ‘Zin in lesgeven’ van Hatseklas”, vertelt Christie.
Bewuste keuze tussen zorg en onderwijs
Haar contract werd uiteindelijk niet beëindigd, maar omgezet naar een vaste aanstelling. “Dat betekende dat ik heel bewust moest kiezen tussen mijn ‘veilige’ baan of een nieuwe uitdaging in het onderwijs”, blikt Christie terug. “Het zaadje dat er zat voor het onderwijs, is tijdens de drie oriëntatiedagen ‘Zin in lesgeven’ gaan groeien. Vervolgens liep ik een dagdeel mee in een kleuterklas. Dat was overweldigend, maar gaf voor mij wel de doorslag: het onderwijs is de passende plek!”
Traineeship
Ze solliciteerde op een traineeship bij stichting Aves, welke 33 scholen in de gemeenten Noordoostpolder, Kampen en Steenwijkerland onder zich heeft. Een week voor de zomervakantie van 2022 kreeg ze te horen dat ze was aangenomen. “Als trainee volg ik de pabo-opleiding op de Hogeschool KPZ in Zwolle, werk ik twee dagen in de week als leraarondersteuner en loop ik een dag stage op een Aves-basisschool en heb ik baangarantie bij het behalen van mijn diploma”, vertelt Christie.
“Door het traineeship kan ik mij volledig richten op het onderwijs. Dat geeft mij de unieke kans om daadwerkelijk in de praktijk te leren”, zegt Christie. “Doordat ik drie dagen in de week op de basisschool ben, krijg ik naast het onderwijs aan de kinderen ook veel mee van de andere taken en activiteiten die bij het leraarschap horen. Dat vind ik verrijkend. Daarnaast voel ik mij echt onderdeel van het team.”
Wennen aan de overstap
De overstap naar het onderwijs was even wennen voor Christie. “Vanuit een baan waar ik zelfstandig en zeker aan het werk was, ging ik naar een situatie waar alles nieuw was. In een klas met allemaal kinderen in een strak programma met veel verwachtingen en zoekend naar mijn eigen rol”, legt Christie uit.
Pabo-opleiding
“De opleiding tot basisschooldocent ervaar ik als mooi, maar zeker ook intens. In het eerste jaar stond vooral mijn persoonlijke ontwikkeling centraal. Dit jaar is er meer ruimte voor een onderzoekende blik ‘naar buiten’”, zegt Christie. “Toch boeit de onderdompeling in een totaal andere wereld mij enorm en haal ik veel energie en inspiratie uit het uitwisselen van ervaringen met medestudenten.”
Reflectie
Enerzijds vindt Christie het fijn dat er tijdens de studie ruimte is voor ontwikkeling en dat ze even geen eindverantwoordelijkheid heeft. Anderzijds vindt ze het ook heel kwetsbaar omdat haar handelen centraal staat. “Toch zie ik feedback opbouwend en leer ik er veel van. Daarin heb ik veel aan mijn eerdere opleiding als maatschappelijk werker. Daar is reflecteren er met de paplepel ingegoten. De vraag ‘wat gebeurt er nou eigenlijk?’, hoort er voor mij helemaal bij”, zegt Christie.
Relatie, autonomie en competentie
Inmiddels is Christie 1,5 jaar verder en haalt ze naar verwachting in 2025 haar pabo-diploma. Als ze terugblikt op haar baan in de zorg ziet ze grote verschillen, maar ook overeenkomsten met het onderwijs. “De overeenkomsten zijn: relatie, autonomie en competentie. Dit zijn belangrijke behoeftes in het leven van elk mens en dit blijft in elke levensfase heel belangrijk. In beide sectoren stel(de) ik dezelfde vragen: als dit niet lukt, wat helpt jou in de ontwikkeling? En op welke wijze kan ik daar een bijdrage aan leveren.”
Ontwikkeling van kinderen
De ontwikkeling van kinderen kan soms anders verlopen dan er wordt verwacht door ouders of verzorgers. Dit brengt zorgen met zich mee. “Ik vind het belangrijk om dit tijdig te bespreken met ouders en zal mijn uiterste best om in verbinding te blijven met hen. Zo kunnen we samen zoeken naar passende ondersteuning en begeleiding waarbij de ontwikkeling van het kind voorop staat”, aldus Christie. “Mijn levenservaring en deskundigheid uit mijn vorige werk helpen mij verder in deze gesprekken”
“Ze staan onbevangen in het leven”
Tot slot vertelt Christie hoe leuk ze het werken in het onderwijs vindt. “Ik geniet van het contact met kinderen. Ze staan, terwijl ze ook al van alles hebben meegemaakt, onbevangen in het leven. Ik ga met veel plezier elke dag aan het werk.” Met een stralende blik sluit ze af: “Ik ervaar dat ik echt een vak aan het leren ben!”